اصطلاح پلاستیک شامل موادی است که از عناصر مختلفی همچون کربن، هیدروژن، اکسیژن، ازت، کلر و گوگرد تشکیل شده است. پلاستیک ها به طور معمول وزن مولکولی بالایی دارند. پلاستیک که با نام پلیمر نیز شناخته میشود، با تبدیل محصولات طبیعی یا با سنتز مواد شیمیایی اولیه که معمولاً از روغن، گاز طبیعی یا زغال سنگ حاصل میشوند، بدست می آیند. بیشتر پلاستیکها برپایه اتم کربن ساخته میشوند. هنگامی که اتصالات اتمها منجر به زنجیره‌های طولانی شود، پلیمری به نام ترموپلاستیک قابل ذوب بدست می‌آید. هنگامی که اتصال اتمهای کربن به جای زنجیرهای یک بعدی، شبکه های دو و سه بعدی را تشکیل میدهد، این پلیمر، پلاستیک ترموست نام خواهد گرفت. مشخصه پلاستیکهای ترموست ذوب شدن نیست؛ پلاستیکهای ترموست مانند چسب اپوکسی یا بدنه پلی استر اشباع نشده قایقها و وان حمام یا چسبهای فنولیک مورد استفاده در ساخت تخته سه لایه، با ترکیب دو ماده شیمیایی تولید میشوند. این مواد شیمیایی با سایر مواد شمیایی واکنش نشان میدهند و باعث تشکیل مونومرهای پلی‌استایرن، نایلونها و پلی‌استرها میشوند.
آنتی‌اکسیدانها: از این مواد شیمیایی برای فرآوری پلاستیک در جایی که مقاومت در برابر هوازدگی لازم است، استفاده میشود.
رنگها: برای قطعات پلاستیکی رنگی
نرم کننده‌ها (انواع موادی که برای شل کردن رنگ و خمیر پلاستیکی و غیره به کار میروند): در عایق سیم، کفپوش، ناودانها و برخی پوششها
عوامل کف‌زا: برای فنجانهای پلی استایرن، تخته‌های ساختمانی و زیرلایه‌های پلی‌اورتان فرش
مواد شیمیایی مقاوم در برابر شعله: به منظور افزایش ایمنی در روکش سیم، کابل و سنگ مرمر مصنوعی
ضداستاتها: برای کاهش تجمع گرد و غبار توسط جذب الکتریسیته ساکن
ضدمیکروبها: برای پرده‌های حمام و کاغذ دیواری
روان‌کننده‌ها: برای ساختن الیاف
اسید هیدروفلوئوریک، محلول هیدروژن فلوئورید در آب است. این ماده شیمیایی برای ساخت اکثر ترکیبات حاوی فلور مانند فلوکستین و داروهای ضدافسردگی و ماده PTFE (تفلون) مورد استفاده قرار میگیرد. از اسید هیدروفلوئوریک، عنصر فلوئور تولید میشود. محلولهای HF، بی‌رنگ، اسیدی و بسیار خورنده هستند. از این ماده شیمیایی معمولاً برای حکاکی بر روی ویفرهای (گاهی برش یا زیرلایه نیز نامیده میشود) شیشه‌ای و سیلیکونی استفاده میشود.
پلی اتیلن (PE): پلی اتیلن میتواند به سه شکل مورد استفاده قرار گیرد که نشان از تطبیق‌پذیری و توانایی آن برای استفاده در طیف گسترده‌ای از کاربردها دارد. LDPE (پلی‌اتیلن با چگالی کم) برای تولید کیسه‌های موادغذایی استفاده میشود؛ HDPE (پلی‌اتیلن با چگالی بالا) از ساختار کریستالی بالاتری برخوردار است و میتوان از آن در ساخت سطلهای زباله و لوله‌های زهکشی بهره برد. پلی‌اتیلن با وزن مولکولی بسیار بالا دارای موارد مصرف بسیار زیاد از جمله تولید جلیقه‌های ضد گلوله است. با توجه به این نکته، میتوان به دلیل استفاده از PE به عنوان یک ماده ایده آل برای ذخیره مواد شیمیایی پی برد. از پلی‌اتیلن با چگالی بالا در ساخت ظروف پلاستیکی مقاوم در برابر خوردگی استفاده میشود و خصوصیات ترموپلاستیکی آن به معنای مقاومت در برابر درجه حرارت، سردشدن و حرارت مجدد بدون هیچگونه تخریب قابل توجه استفاده میشود. تنوع انواع PE به معنای سازگاری آن با اکثر اسیدها و بازهای قوی است.
پلی‌متیل‌پنتن (PMP): یک پلیمر ترموپلاستیک شفاف و دارای مقاومت شیمیایی بالا است. اما این پلی‌الفین پیچیده در واقع ماده تشکیل‌دهنده بشرهای آزمایشگاهی نشکن است. در حالی که PMP نسبت به پلی‌اتیلن شکننده‌تر است، میتواند به گونه‌ای طراحی شود که نشکن باشد. ساختار و مواد تشکیل دهنده پلی‌متیل‌پنتن شفاف و در برابر خوردگی بسیار مقاوم هستند. از PMP برای ساخت ظروف پلاستیکی مناسب برای ذخیره اسیدها و بازهایی با قدرتهای مختلف استفاده میشود.
تفلون: پلی تترافلوئورواتیلن (PTFE)، فلوئوروپلیمر تفلون است. این ماده شیمیایی دارای خاصیت آبگریز است و باعث نچسبیدن بیشتر مواد به تفلون میشود. از اینرو، در برابر خوردگی بسیاری از مواد شیمیایی مانند اسید سولفوریک و اسید نیتریک مقاوم است. در نتیجه، ظروف پلاستیکی روکش‌شده با تفلون برای نگهداری طیف گسترده‌ای از اسیدها و بازها ایده‌آل است.
شیشه یک جامد آمورف غیرکریستالی اغلب شفاف دارای مصارف کاربردی، تکنولوژی و تزئینی گسترده‌ای مانند در و پنجره، ظروف غذاخوری و نورشناسی است. شیشه اغلب توسط سردکردن سریع (آبدهی) شکل مذاب تشکیل میشود. برخی از شیشه‌ها مانند شیشه‌های آتشفشانی به طور طبیعی یافت میشوند. آشناترین و از نظر تاریخی قدیمی‌ترین انواع شیشه‌های تولیدی "شیشه‌های سیلیکات" برپایه ترکیب شیمیایی سیلیس، ماده اصلی تشکیل‌دهنده ماسه، است. شیشه آهک-سودا (آمیزه هیدروکسید سدیم و اکسید کلسیم) حاوی حدود ۷۰٪ سیلیس، تقریبا ۹۰٪ از شیشه‌های تولید شده را تشکیل میدهد. خاصیت انکساری، بازتابی و انتقال شیشه باعث شده شیشه برای ساخت لنزهای نوری، منشورها و مواد نوری اپتیکال مناسب باشد. الیاف شیشه دارای کاربردی همچون فیبر نوری در شبکه‌های ارتباطی، مواد عایق حرارتی هنگام استفاده از پشم شیشه به منظور به دام انداختن هوا، یا در پلاستیک تقویت‌شده با فیبر شیشه‌ای (فایبرگلاس) هستند.
انواع شیشه و موادشیمیایی در ساخت ظروف شیشه‌ای
سایر اکسیدهای شیمیایی در ساخت ظروف
