اسید اکریلیک تحت واکنشهای معمول یک نوع اسید کربوکسیلیک قرار می گیرد. هنگام واکنش اسید اکریلیک با یک الکل، استر مربوطه تشکیل میشود. استرها و نمک های اسید اکریلیک در کل به عنوان اکریلات (یا پروپنوات) شناخته می شوند. متداولترین استرهای آلکیل اسید اکریلیک عبارتند از متیل، بوتیل، اتیل و ۲ اتیل هگزیل آکریلات.
از ترکیب اسید اکریلیک و استرهای آن از طریق واکنش در پیوند دوگانه خود، هموپلیمرها یا کوپلیمرها، و در ترکیب با مونومرها مانند اکریل آمیدها، اکریلونیتریل، ترکیبات وینیل ، استایرن و بوتادین باعث تشکیل اسید هموپلیمرها یا کوپولیمرهایی میشود که در تولید انواع پلاستیک، پوشش، چسب، الاستومر و همچنین جلا و رنگ های کف استفاده میشوند. اکریلیک اسید ترکیبی است که در بسیاری از صنایع مانند صنعت پوشک، صنعت تصفیه آب یا صنایع نساجی مورد استفاده قرار می گیرد. افزایش در تولید اکریلیک اسید در نتیجه استفاده از این محصول در سایر کاربردها از جمله محصولات بهداشتی و آرایشی و شوینده ها است.
پلی اسید اکریلیک با نام تجاری کربومر، یک پلیمر مصنوعی با وزن مولکولی بالای اسید اکریلیک است. پلی اسید اکریلیک میتواند هوموپلیمرهای اسید اکریلیک یا با آلیل اتر پنتا آریتریتول، آلیل اتر ساکارز یا آلیل اتر پروپیلن دارای پیوند عرضی باشد. پلی اسید اکریلیک در محلول آب با pH خنثی، یک پلیمر آنیونی است؛ بدان معنا که بسیاری از زنجیره های جانبی پلی اسید اکریلیک پروتون های خود را از دست می دهند و بار منفی به دست می آورند. این امر باعث تشکیل پلی الکترولیت های پلی اسید اکریلیک با توانایی جذب و نگهداری آب و تورم تا چندین برابر حجم اصلی آن میشود.
پلی اسید اکریلیک خشک به صورت پودر کرکی و سفید رنگ که اغلب به عنوان ژل در محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده می شوند، به فروش می رسد. نقش پلی اسید اکریلیک در مواد آرایشی این است که مواد جامد موجود در مایعات را به حالت تعلیق درمی آورد، از جدا شدن امولسیون ها جلوگیری و قوام جریان مواد آرایشی را کنترل می کند. کدهای پلی اسید اکریلیک یا کربومر (۹۱۰، ۹۳۴، ۹۴۰، ۹۴۱ و ۹۳۴P) نشانه ای از وزن مولکولی و اجزای خاص پلیمر آن است. برای استفاده در بسیاری از کاربردها از پلی اسید اکریلیک به شکل نمک های فلز قلیایی یا آمونیوم مانند سدیم پلی اکریلات بهره برده می شود. در شکل پودر خشک پلی اسید اکریلیک، یون های سدیم با بار مثبت به پلی اکریلات متصل می شوند، اما در محلول های آبی یون های سدیم می توانند جدا شوند که این امر منجر به تشکیل یک ژل متورم می شود که می تواند مقدار زیادی آب جذب کند.
اسید پلی اکریلیک یک پلی الکترولیت آنیونی ضعیف است که درجه یونیزاسیون آن به pH محلول بستگی دارد. در شکل غیر یونیزه اسید پلی اکریلیک در pHهای پایین، PAA ممکن است با پلیمرهای مختلف غیریونی مانند پلی اتیلن اکسید، پلی N-وینیل پیرولیدون، پلی اکریل آمید و برخی از اترهای سلولزی ارتباط برقرار کند و مجتمع های بین پلیمر پیوندی به همراه هیدروژن تولید کند. در محلول های آبی PAA همچنین می تواند با پلیمرهای دارای بار مخالف مانند ، کیتوزان، سورفاکتانت ها و مولکول های دارویی نظیر استرپتومایسین، چند کمپلکس ایجاد کند.