گریس پایه آسفالت

کاربرد ماده

گریس پایه آسفالت به‌عنوان یک روانکار چسبنده و نیمه‌جامد، مخصوصاً برای اجزای صنعتی باز و در معرض شرایط سخت طراحی شده است؛ این گریس با تشکیل لایه‌ای غلیظ و چسبناک از آسفالتین‌ها و رزین‌های هیدروکربنی روی سطوح فلزی، توانایی ایجاد فیلم روانکار مقاوم در برابر شست‌وشو و پاشش آب را دارد و بنابراین در مواردی که روانکاری صرفاً با روغن‌های مایع ناکافی است یا گریس‌های سبک تحت بار و شست‌وشوی محیطی از سطح جدا می‌شوند، انتخاب مناسبی است. کاربردهای متداول آن شامل چرخ‌دنده‌های باز و بزرگ، شفت‌ها و پینیون‌های روباز، دنده‌های مارپیچ و شافت‌های با سرعت کم و بار سنگین می‌شود؛ در این موارد گریس آسفالتی با چسبندگی بالا از تماس مستقیم دندانه‌ها جلوگیری کرده، لقی و سائیدگی سطحی را کاهش می‌دهد و به دلیل خواص شبه‌الاستیک خود تنش‌های ناشی از بار ضربه‌ای را بهتر پخش می‌کند. در محیط‌های مرطوب یا نمکی، وقتی که خطر شست‌وشوی گریس وجود دارد، لایهی قیری این محصول از نفوذ آب جلوگیری کرده و خواص ضداسیدی و محافظتی نسبی در برابر خوردگی فراهم می‌آورد؛ به همین دلیل در سازه‌های دریایی، سیستم‌های نقاله باز و ماشین‌آلات خاک‌برداری که در معرض آب و گل قرار دارند به‌کار می‌رود.
علاوه بر چرخ‌دنده‌ها، گریس پایه آسفالت برای یاتاقان‌های باز و کم‌سرعت، مفاصل لغزشی، بست‌ها و اتصالات بیرونی، رولرها و یاتاقان‌‎های شاسی ماشین‌آلات سنگین و همچنین بر روی کابل‌ها، شیارها و گایدهای در معرض گرد و غبار مفید است؛ ساختار چسبندهی آن از پاشش و پرتاب شدن گریس جلوگیری می‌کند و در نتیجه نیاز به روانکاری مکرر و توقف‌های تعمیراتی را کاهش می‌دهد. روش‌های اعمال معمول شامل برس‌زنی برای پوشش کامل دندانه‌ها، تزریق با گریس‌گان در نقاط دسترسی و یا پرکردن محفظه‌های کوچک با لایهٔ محافظ است؛ پیش از اعمال معمولاً سطوح باید از گریس و رسوبات قبلی پاک، خشک و در صورت نیاز از زنگ‌زدگی زدوده شوند تا چسبندگی و پوشش یکنواخت فراهم آید.
مهم است توجه شود که گریس‌های آسفالتی معمولاً در دماهای بسیار پایین سیالیت کمتری دارند و در دماهای بسیار بالا ممکن است از نظر اکسیداسیون یا تغییرات ویسکوزیته نیاز به فرمولاسیون‌های ویژه یا افزودنی‌های پایدارکننده داشته باشند؛ همچنین سازگاری با سایر گریس‌ها و مواد پایهٔ روغنی باید بررسی شود، چون مخلوط شدن با گریس‌های پایه لیتیم یا صابون‌های سبک ممکن است خواص مکانیکی لایهٔ محافظ را تغییر دهد. از نظر ایمنی و محیط‌زیست، نمونه‌های مدرن غالباً بدون سرب و بدون کلر ساخته می‌شوند تا خطرات زیست‌محیطی و مسائل بهداشتی کاهش یابد، اما هنگام استفاده در مقیاس صنعتی باید دستورالعمل‌های حفاظتی و مدیریت ضایعات رعایت شود. در مجموع، گریس پایه آسفالت راه‌حلی عملی برای روانکاری پایدارِ اجزای باز و پرخطر است که با ترکیب چسبندگی، مقاومت در برابر آب و پایداری مکانیکی، عمر سرویس و قابلیت اطمینان ماشین‌آلات را در شرایط محیطی و بارگذاری سخت به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهد.